Amosando publicacións coa etiqueta Noruega. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Noruega. Amosar todas as publicacións

venres, 3 de abril de 2020

Manuel Montes | Enxeñeiro Técnico Industrial | Farsund

Enxeñaría Técnica Industrial, especialidade en Electrónica Industrial (2010) | UVigo
Mestrado Universitario en Mecatrónica (2013) | UVigo
Mestrado Universitario en Prevención de Riscos Laborais (2011) | UVigo
Vive en Farsund (Noruega) desde 2018
Traballa como Automation Engineer en Aludyne Norway

Escribo dende un pequeno pobo costeiro no sur de Noruega chamado Farsund, onde nestes días 3200 habitantes tentamos facer vida normal preto do mar.

Hai 4.699 casos positivos no país no momento de escribir este texto, con 40 casos xa confirmados falecidos para unha poboación total de 5,3 millóns de persoas. As medidas contra o COVID-19 son de confinamento nos domicilios para os afectados, pero ao contrario que en España, as persoas sas poden ir onde queiran se seguen unhas normas de distanciamento social. Esta situación continuará, polo que sabemos, ata despois da Semana Santa. O sistema sanitario desbordou nas  primeiras semanas e Noruega mantívose cunha das proporcións mais altas de contaxio no mundo, especialmente en Oslo, pero agora a situación estabilizouse tras tomar estas medidas.

En Noruega, país tradicionalmente de agricultores e pescadores, hai un concepto practicado por toda a xente chamado "Dugnad". É unha forma de traballo comunitario colectivo no que a xente axuda aos demais con grandes tarefas, como recoller a colleita, ou construír un tellado e, como resultado, saben que sempre poden pedir axuda á comunidade cando o precisen. 

A maneira en que estamos levando esta etapa de crise e illamento é coma se fose un Dugnad pero a nivel nacional, polo que hai un sentimento de responsabilidade social e espírito comunitario bastante profundo e que aínda nos permite, se non estás en corentena, que poidamos saír á rúa, ir a pasear á praia, facer sendeirismo e demais actividades fóra da casa, se o tempo noruegués o permite, sempre con precaución e en grupos pequenos.

As escolas e universidades permanecen pechadas, a maioría dos bares e restaurantes non teñen permiso para abrir a non ser que poidan garantir o distanciamento social e moitos outros negocios, coma os perruqueiros, víronse forzados a pechar as súas portas.  Os supermercados aínda están abertos e provennos de guantes, auga e xabón, ou líquido antibacterial gratis ao entrar para facer a compra máis tranquilos.

As viaxes aéreas en Noruega e en toda Europa están sendo interrompidas e as fronteiras están esencialmente pechadas. Tamén, calquera persoa que viaxase ao estranxeiro nos últimos días terá que afrontar unha corentena obrigatoria de catorce días. Dous amigos meus, tamén titulados na Universidade de Vigo, tiñan planeado vir a visitarme en Semana Santa e o seu voo foi cancelado. Eu mesmo tiña una viaxe planeada nestes días para visitar á miña familia en Vigo, pero agora é imposible viaxar.

A maioría de empresas, incluídas as de petróleo, fixeron un ERTE de practicamente todo o persoal. Na miña, dedicada a automoción, xa algunhas semanas atrás puidemos comezar a ver como a xente deixaba de acudir a traballar respectando as normas de confinamento, pero a baixada de produción en China, onde temos varios clientes, fixo que ó final pechásemos temporalmente nós tamén.  De todas formas, o estado está a axudar moito cos pagos dos salarios e a maioría da xente recibiremos o 100% da nómina durante varias semanas.

Así que, por agora, os non afectados polo virus temos a sorte de poder facer vida case normal, dentro e fóra da casa, con precaución e esperando que isto termine pronto e afecte ao menor número de familias posible. 

Unha aperta moi forte!

xoves, 2 de abril de 2020

Ángel Álvarez | Dr. Enxeñeiro Industrial | Trondheim

Enxeñeiro Industrial, esp. en Mecánica (2011) | UVigo 
Doutor (2016) | UVigo
Investigador na Universidade Noruega de Ciencia e Tecnoloxía (NTNU) en Throndheim

A situación xeral en Noruega é dun confinamento moito máis flexible que en Galicia. Houbo peche xeral de colexios e garderías, moita xente está traballando desde as súas casas e houbo unha cancelación de maior parte de tráfico aéreo internacional (non así do nacional). Existen recomendacións nos supermercados en canto a distancias de seguridade, hixiene, etc., pero en xeral non existe escaseza de produtos. Por outro lado, en Noruega está permitido o paseo, practicar deporte ao aire libre, etc. Tal é o nivel de permisividade con certas actividades que en Trondheim, cidade na que eu vivo, houbo saturación dos autobuses cara as pistas de esquí mentres en Galicia xa se estaba entrando no estado de alarma. Desafortunadamente o tempo non dá tregua e non é sinxelo aproveitar esta vantaxe que temos en Noruega. 

Nas universidades, que é o que me atangue a nivel laboral, houbo tamén un peche case completo. A docencia pasouse a dixital para o que resta de semestre, incluíndo exames e avaliacións. Houbo un esforzo moi importante por parte da nosa universidade, NTNU, para formar en tempo récord ao profesorado nas diferentes ferramentas para facer posible esta docencia en liña. 

Outra medida adoptada polas universidades norueguesas foi a restrición do acceso aos laboratorios e a redución ao máximo do persoal técnico nos mesmos. Isto implica que só se poden rematar os experimentos que xa comezaran antes desta situación, pero non se poden realizar aquelas campañas xa programadas pero non iniciadas. Ademais obrigou á reformulación dos Traballos Fin de Grao e de Mestrado que tiñan actividades experimentais para que os alumnos podan realizar todas as tarefas sen acceder ás instalacións universitarias.  
  
Para min como investigador e neste momento concreto non existe unha gran diferenza entre o traballo desde casa ou nunha oficina. A meirande parte das miñas actividades implican estudos numéricos, dimensionamento de equipos, preparación de informes, etc., e dispoño de todas as ferramentas e accesos desde o salón da miña casa. Porén, vinme afectado pola anulación dun congreso e pola máis que probable cancelación dunha reunión en Dinamarca dos colegas que participamos nun proxecto europeo en sistemas con bombas de calor con refrixerantes naturais. Algo positivo que podemos sacar desta situación é darnos de conta de que algunhas das reunións e viaxes de traballo que se facían poden aforrarse ou substituírse por unha reunión virtual. 

mércores, 1 de abril de 2020

Jorge Sánchez | Licenciado en Ciencias do Mar | Stavanger

Jorge Sánchez Borque
Licenciatura en Ciencias do Mar (2007) | UVigo
Senior Geologist en Norwegian Petroleum Directorate (NPD) en Stavanger

En Noruega, los contagios empezaron más o menos a la vez que en España y en un principio se podían seguir hasta gente que había estado de viaje en el norte de Italia o Austria.

En cuanto hubo un par de casos en los que no se sabía bien de donde provenía el contagio, el gobierno decidió “cerrar” el país poco a poco. Empezaron prohibiendo eventos de mas de cien personas y lo fueron ajustando cada día. Se han cerrado muchos comercios por la situación, y muchos de ellos no volverán a abrir cuando esto pase. Hoy en día se pide a la gente que se queden en casa y no se puede estar en la calle en grupos de más de cinco personas (sin contar miembros de la familia). La situación está más o menos controlada.

En Noruega tenemos la suerte que la densidad de población no es muy alta y que las ciudades crecen en superficie y no en altura, por lo que hay un buen distanciamiento social de entrada y yo creo que esa es una de las razones por las que podemos salir a la calle y hacer cosas en el exterior. 

Los colegios, guarderías y universidades están cerradas, pero hay seguimiento de los docentes a los niños. Los colegios y guarderías tienen unos servicios sociales (no educativos) mínimos para aquellos niños que tienen a los padres (los dos) trabajando en los llamados servicios esenciales (hospitales, alimentación, etc). Este no es mi caso, así que en casa tenemos, además de mi trabajo, guardería, colegio y un bebé.

El NPD (Norwegian Petroleum Directorate) está organizado de tal manera que casi todo el trabajo se puede hacer desde casa. Solamente una serie de servicios mínimos, como el departamento de IT o aquellos geólogos que interpretan sísmica a diario pueden ir a la oficina, siempre que se respeten una serie de normas, como que no puede haber más de personas en las salas comunes o estableciendo rotación de personal. Cada semana cambian quien puede ir a la oficina y quien se queda en casa. Todo el mundo tiene asumido que esta situación va a seguir más allá de Semana Santa, que es la fecha que nos han dado los políticos.

Ahora que se acerca la Semana Santa y es muy popular ir a cabañas en la montaña a esquiar, el gobierno ha prohibido ir a éstas para evitar que municipios pequeños se vean sobrepasados por la cantidad de gente. 

En general, se pide sentido común y buena higiene. Una cosa que me está llamando la atención es la cantidad de anuncios que hay en la televisión donde se pide que gente con educación sanitaria (médicos, enfermeros, etc.) se inscriban en una bolsa de trabajo, para poder ayudar si es necesario

Otra cosa, el hospital de Oslo ha empezado un proyecto para estudiar los hábitos de los noruegos en reuniones y transporte para intentar entender cómo se contagia el virus. A la vez que se intenta ver la cantidad de contagiados asintomáticos que hay. En los hospitales solo se hace test a médicos con síntomas y enfermos ingresados. 

A Noruega, además del Covid-19, le ha afectado muchísimo la bajada de precio del petróleo ya que mucha de la actividad del país depende de este. A la vez, las exportaciones de salmón van muy bien.